Οι ερευνητές που εργάζονται σε εργαστήρια βιοτεχνολογίας στη Βιέννη, διαπίστωσαν ότι το κόκκινο κρασί περιέχει ευνοϊκά επίπεδα μιας χημικής ουσίας που χρησιμοποιείται σήμερα για τη θεραπεία σε ασθενείς με διαβήτη του τύπου 2. Με τον καιρό, λένε, το κόκκινο κρασί μπορεί να προσφέρει μια εναλλακτική λύση στις σημερινές θεραπείες. Τα αποτελέσματα της έρευνάς τους δημοσιεύθηκαν στο τεύχος Ιανουαρίου του Food & Function. Η ερευνητική ομάδα εξέτασε τη χημική σύνθεση δύο λευκών κρασιών από την Αυστρία και
10 κόκκινων. Στο πιο ελπιδοφόρο πείραμα, 100 ml ενός -κόκκινου κρασιού- Blaufränkisch του 2003 περιείχε τέσσερις φορές την συνιστώμενη ημερήσια δόση της ροσιγλιταζόνης, ένα εμπορικά διαθέσιμο φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2, που κατασκευάζεται από την GlaxoSmithKline και διατίθεται στο εμπόριο ως Avandia.
Ο διαβήτης τύπου 2 είναι μια μεταβολική νόσος που χαρακτηρίζεται από αδυναμία του οργανισμού να χρησιμοποιεί την ινσουλίνη για τη ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου. Κλινικές μελέτες σε ζώα έχουν δείξει ότι το κόκκινο κρασί μπορεί να βοηθήσει στην προστασία από την ανάπτυξη της νόσου. "Ωστόσο, οι μοριακοί τρόποι δράσης και οι διαφόρων οδοί που εμπλέκονται δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητοί για την πλειονότητα των δραστικών ουσιών που υπάρχουν στα κόκκινα κρασιά», έγραψε ο επικεφαλής ερευνητής Alois Jungbauer, βιοτεχνολόγος στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης των Φυσικών Πόρων και Life Sciences.
Ο Jungbauer και η ομάδα του διαπίστωσε επίσης ότι τα κόκκινα κρασιά περιέχουν σημαντικές ποσότητες ligands, κολλώδη μόρια που συνδέονται με την πρόληψη των θρόμβων στο αίμα, μειώνοντας τη φλεγμονή, και βελτιώνουν στην επεξεργασία της χοληστερόλης. Αυτά τα ligands περιέχουν πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, τα οποία συνδέονται με τη χοληστερόλη στους ιστούς του σώματος και την μεταφέρουν στο ήπαρ για έκκριση.
Δεν είναι όμως όλα τα κρασιά ίσα ως προς αυτό. Το Blaufrankisch περιείχε υψηλά επίπεδα των χημικών ουσιών, με 1,71 γραμμάρια ανά λίτρο. Δεύτερο ήταν ένα Zweigelt του 2004 με 1,65 γραμμάρια ανά λίτρο. Ένα Zweigelt του 2005 περιείχε λιγότερα, γεγονός που οδήγησε τον Jungbaer στο συμπέρασμα ότι οι διαφορετικές περιβαλλοντικές συνθήκες κατά τη διάρκεια της χρονιάς παραγωγής, καθώς και οι διαφορετικές τεχνικές οινοποίησης, μπορεί να αλλάξουν σημαντικά το χημικό προφίλ του κρασιού.
Παρ 'όλα αυτά, κανένα από τα 10 κόκκινα δεν περιείχε λιγότερο από 1 γραμμάριο ανά λίτρο μετρήσιμων πολυφαινολών. Τα λευκά κρασιά, τα οποία δεν είναι εκτεθειμένα με την φλούδα των σταφυλιών για παρατεταμένη χρονική περίοδο, περιέχουν κάτω από 0,10 γραμμάρια ανά λίτρο.
Ο Chi-Tang Ho, ένας ερευνητής τροφίμων στη Σχολή Rutgers Περιβαλλοντικών και Βιολογικών Επιστημών είπε επίσης ότι τα αποτελέσματα παρέχουν αποδείξεις που υποστηρίζουν μέτρια κατανάλωση κόκκινου κρασιού, αλλά και ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη οι επιπτώσεις του αλκοόλ στο σώμα. Όσοι επιθυμούν να αποφεύγουν την κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να ψάξουν σε άλλες πηγές πλούσιες σε παρόμοιες πολυφαινόλες, όπως το τσάι και τα σταφύλια.
Αν και το κόκκινο κρασί δεν μπορεί να θεωρηθεί ως εναλλακτική θεραπεία για οποιαδήποτε από τις παραπάνω παθήσεις, ο Jungbauer δεν απέκλεισε τη δύναμη των εναλλακτικών θεραπειών στο μέλλον. «Τα εκχυλίσματα από φλούδες σταφυλιών έχουν μεγάλες δυνατότητες, και αν και η επίδραση της αιθανόλης δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητή, είμαι βέβαιος ότι θα είναι δυνατή η αντικατάσταση ορισμένων συνθετικών ενώσεων από εκχυλίσματα φυτών", δήλωσε ο Jungbauer.
krasiagr.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου